Gedwongen om hun stad, hun huis, hun familie te verlaten, dragen veel Syrische kinderen hun hoop op een betere toekomst met zich mee. Het Boek van Dromen is een eerbetoon aan de kinderen van Syrië.
Khadija, 12, komt uit Syrië maar woont nu met haar familie in Libanon. Tijdens haar eerste jaar daar kon ze niet naar school omdat haar familie dat niet kon betalen. Gelukkig kwam er al snel een plaats voor haar vrij: Khadija was extatisch!
"Ik wil kunnen studeren om dokter te worden", zegt ze. "Zolang ik hier naar school mag blijven gaan, weet ik dat mijn droom op een dag kan uitkomen. Als ik ouder ben en kinderen heb, zal ik ze geen enkele dag van school laten missen. Ik zal ze vertellen dat school de plek is waar dromen uitkomen!"
Kinderen moeten worden gesteund en alle hulpmiddelen krijgen die ze nodig hebben om hun dromen waar te maken. Qassim is 30 jaar en komt uit Syrië. Hij woont nu in Turkije en is vrijwilliger in het Farah Centre, waar hij kinderen psychologische ondersteuning biedt en activiteiten voor hen organiseert.
De meeste vluchtelingenkinderen die hij helpt, hebben moeite om hun eigen taal te spreken, omdat ze Syrië hebben verlaten toen ze nog heel klein waren of omdat ze in een vluchtelingenkamp zijn geboren. Samen met zijn collega’s besloot Qassim om Arabische conversatiegroepen te organiseren om hen te helpen.
De taal die we spreken is een essentieel onderdeel van onze identiteit.
"In het begin hadden [de kinderen] natuurlijk veel moeite met leren. Voor hen was het als een vreemde taal, maar langzaam, naarmate ze vorderden, begonnen ze er plezier in te krijgen. Op het laatst konden hun ouders nauwelijks geloven hoe goed ze Arabisch spraken!"
Voor de meeste kinderen die een nieuwe start moesten maken in een nieuw, vreemd land, is leren een van de belangrijkste dingen: studeren zal hen helpen te worden wie ze in de toekomst willen zijn.
Hiba, 12 jaar, komt uit Syrië en woont met haar ouders in Jordanië. Ze herinnert zich haar geboorteland niet zo goed, maar voelt zich gelukkig dat ze in Jordanië is, waar ze elke dag naar school gaat. Hiba houdt van zingen en droomt ervan om op een dag lerares te worden.
"Mijn klasgenoten en ik vinden het geweldig om de kans te krijgen om te leren," legt ze uit. "Een van mijn dromen zou zijn om later onderwijzeres te worden en kinderen zoals ik te kunnen helpen. [...] Ik hoop echt dat mijn droom [...] op een dag uitkomt. Als ik een toverstaf had, zou ik ervoor zorgen dat iedereen gelukkig was en een zo goed mogelijk leven had!"