Nesreen, 35, komt uit Deraa in Syrië en woont nu in Jordanië.
Nesreen kwam begin 2013 in Jordanië aan. "We kwamen hier via het Zaatari kamp [waar we twee jaar verbleven]. Ik kwam hier vanuit Syrië met mijn drie dochters en eens we in het kamp waren, raakte ik zwanger van Aya." Aya werd geboren met epilepsie. Nesreen en haar familie moesten het kamp verlaten en zich opnieuw vestigen in El Karak, waar er behandeling voor Aya beschikbaar is. Ze wonen daar nu al vijf jaar. Intussen is een van Nesreens dochters getrouwd en woont niet meer bij het gezin.
Hun financiële situatie is problematisch. Nesreens man kan geen werk vinden en het gezin is aangewezen op financiële steun van buitenaf. "We krijgen inkomsten van de VN en ik krijg ook hulp voor Aya’s toestand. Dit is het enige inkomen dat we elke maand hebben en het is verre van voldoende. We zijn met vijf familieleden en wanneer er werkgelegenheid komt, ben ik de enige die werkt."
Ik word meer gewaardeerd omdat ik diegene ben die hard werkt en voor het voltallige gezin zorgt. [...] Thuis heeft dit heel wat veranderd. Voordat ik begon te werken, was ik thuis depressief...[...][mijn dochters] vroegen me nooit om iets te kopen, maar nu durven ze het te vragen omdat ze weten dat hun moeder werkt en een salaris heeft.
Dankzij een workshop waar ze zich voor had ingeschreven, leert Nesreen nu naaien. "Ik was een beginner toen ik aan de workshop begon. [...] Ze leerden ons hoe we de [naai-]machine moesten gebruiken, hoe we de draad met de naald moesten verbinden, hoe we de draad moesten verwijderen, de voetbeweging op de pedaal... ze leerden ons dit allemaal aan en we begonnen dagelijks te naaien." Bovendien hebben de deelnemers aan de workshop toegang tot een dagvergoeding die ook het vervoer dekt. "Het heeft me echt geholpen. Mijn dochters liepen elke dag 30 minuten in de vrieskou en de regen om naar school te komen en nu nemen ze de bus. Aya’s behandeling was een last voor mij, vooral toen ik haar medicijnen niet kon betalen. Haar behandeling mocht niet worden stopgezet, dus toen ik het niet meer kon betalen, moest ik lenen bij de apotheek. Maar nu kunnen we gelukkig de kosten dekken," legt Nesreen uit.
"Ik hoop te kunnen werken en mijn huishouden efficiënt te beheren. Ik zou graag willen dat mijn meisjes ook een opleiding volgen. Ik wil niet dat ze thuis blijven, zoals ik dat deed. [...] Ik wil dat mijn dochters kennis opdoen en succesvol worden."
