Maria, 11 jaar, is een Palestijnse vluchtelinge uit Syrië. Ze woont met haar zeven broers en zussen in Zarqa, het oudste Palestijnse kamp in Jordanië. Ze vluchtten uit Syrië toen een van haar zusjes bijna werd ontvoerd. Hun vader verdween in Syrië. Wat een kort bezoek over de grens had moeten zijn, werd een volledig nieuw leven. Maria’s moeder Sabah zegt: "Ik ben verantwoordelijk voor mijn gezin en het leven is erg zwaar. Ik ben de moeder, maar ook de vader. Ik ben voor alles en iedereen rekenplichtig."
Sinds hun aankomst in Jordanië hebben Sabah en haar kinderen toegang tot financiële hulp, onderwijs, gezondheidszorg en bescherming. In het Zarqa kamp wonen is hun enige kans om te overleven.
Ik vind de school leuk. Door te studeren kan ik slagen en later iets van mijn leven maken. Ik studeer om ingenieur of dokter te worden.
Naast de normale lessen volgen kinderen van Palestijnse vluchtelingen ondersteunende lessen om de achterstand in het onderwijs als gevolg van de crisis te kunnen compenseren. Het creëren van een omgeving van integratie en aanvaarding in Maria’s klas is een absolute prioriteit voor haar leerkrachten.
Het leven is hard voor Sabah en haar kinderen, maar met wat financiële hulp en in natura bijstand die ze genieten, kunnen ze een semi-normaal leven leiden, ook al zijn ze ver van huis.
