Farid, 12 jaar, is een jongen die tot de Dom-gemeenschap behoort, een van de meest gemarginaliseerde en kwetsbare groepen in Jordanië.
Farid is een pienter kind dat graag naar school gaat en ervan droomt politieagent te worden als hij groot is. Hij woont in een tent met zijn moeder, Norah, en zijn broers en zussen. Hun leven is erg zwaar sinds zijn vader hen verliet, vooral in de winter. Khidr, de oudste zoon van Norah, zorgt voor het hele gezin, maar de jongere kinderen hebben ook moeten helpen. "Vroeger verzamelde ik ijzer, maar daar ben ik mee gestopt omdat ik me schaamde," legt Farid uit. "Mijn benen deden pijn, mijn handen deden pijn. Ik moest grote zakken vullen. Ik ben gestopt met werken omdat ik naar school wil." Voor kinderen behoren kinderarbeid en uithuwelijking tot de grootste hindernissen om toegang te krijgen tot onderwijs.
School is goed. Het is beter dan al de rest. Ze leren ons wetenschap, wiskunde, Arabisch en Engels
Norah wil een beter leven voor haar kinderen. Farid en zijn broers en zussen volgen les in de Makani centra ("mijn plaats" in het Arabisch). Als ouder gelooft ze echt dat onderwijs hun leven positief zal veranderen en hen de stabiliteit zal geven die ze nodig hebben: "Ze studeren en maken iets van zichzelf. We willen niet dat ze op straat spelen. Ik hoop dat ze slagen. We willen een goed leven voor ze," zegt Farids moeder.