Eesra (11) is een Syrisch meisje dat met haar familie de oorlog ontvluchtte.
Eesra was slechts 4 jaar oud toen ze aankwam in Amman, Jordanië. Nadat ze een deel van haar korte leven in Syrië achter zich had gelaten, begon alles te normaliseren: voor haar ging het zelfs vlot om nieuwe vrienden te maken. "Ik ben echt blij dat ik naar een ander land ben verhuisd... ook al is Syrië mijn land en zal ik er altijd van houden," zegt ze.
Ik teken, ik teken, met mijn hart open voor ieder mens - kloppend van liefde, kloppend van tederheid. Ik teken, ik teken, een tuin gezegend met vele bloemen - elke keer mooier. Ik teken, ik teken een boom zo groen - vast, hoog en slank. Ik teken, ik teken met alle kleuren die er zijn - ik schilder al mijn dromen - ik teken ze met liefde, ik teken ze met vrede... [fragment van een gedicht van Eesra]
Dol op tekenen, heeft Eesra ook leren schilderen toen ze deelnam aan het initiatief "Happy Walls". Tijdens de zomer heeft ze samen met andere Syrische en Jordaanse klasgenoten de muren van hun school versierd met kleurrijke afbeeldingen. Een van de muurschilderingen is een zelfportret van Eesra. "Eerlijk gezegd, als ik op school kom, geeft het zien van mijn portret me steeds een fijn gevoel. Elke ochtend als ik aankom, zwaai ik en begroet ik de ‘andere ik’ op de foto. Dat vind ik zo leuk," zegt ze met een grote glimlach.
Naast het verfijnen van haar eigen tekentechnieken, heeft Eesra ook het belang geleerd van anderen te helpen: "Ik vind het niet zo leuk om in mijn eentje te tekenen. Wat ik leuk vind is dat we plezier hebben terwijl we tekenen en dat we samen nieuwe dingen leren," zegt ze. "Een vriendin kan mij bijvoorbeeld laten zien hoe je een meisje tekent en ik kan haar laten zien hoe je een huis tekent. Dus op die manier helpen we elkaar... we worden als vingers van dezelfde hand. Dat vind ik zo leuk als we elkaar helpen."
